مناجات پایان ماه رمضانی و روضۀ سیدالشهدا علیه‌السلام
هرکس دلش به مهر تو تسخیر می‌شود در چشمه‌سار عفو تو تطهیر می‌شود هرجا بشر ز رحمت تو فیض می‌برد لا تـقـنطوی توست که تفسیر می‌شود در آسـمـان هـفـتـم تـو خـانـه مـی‌کـند وقـتی که آه، صـاحـب تـأثـیر می‌شود خوشبخت بنده‌ای که به فصل جوانیش در راه بـنـدگـی خـدا پــیــر مـی‌شـود مهـمـانی صیـام به آخـر رسـیده است دارد فـضا دوباره چه دلگـیر می‌شود در عـید فـطـر رحمت تو بر سر همه مـثـل زلال نــور سـرازیـر مـی‌شــود اعـمـال بـنـدگـان بـهـشـتی و دوزخـی در زنـدگـانـی هـمـه تـکـثـیـر می‌شود یا رب به آن امـام که در راه بـنـدگی کُـل وجـود او سـپــر تــیــر مـی‌شـود یارب به آن تنی که به گـودال قـتلگاه خـونین و پاره‌پاره ز شمشیر می‌شود در خواب دیده‌ام که سواری رسد ز راه کـی خـواب ما هـمـه تـعـبـیر می‌شود جزاین «وفایی»از تونخواهد، اگرچه باز دل‌هـا اسـیـر پـنـجـۀ تـقـدیـر می‌شـود |